Boarder Crossing

De dag moest een keer komen, we verlaten colombia. Na een zeer wilde avond zijn we de bus ingedoken en verlieten we San Augustin op naar Pitalito. Daar aangekomen hebben we na een zeer brak vervelend uur de bus kunnen nemen naar Mocoa. De keus van deze route ging uit naar het prachtige ¨amazone¨ gebied waarin Mocoa lag. We zouden die avond in een 25 meter hoge boomhut slapen in Mocoa maar eenmaal aangekomen bleek dat het nog zeker 6 uur tot de grens zou zijn. De keus voor deze route ging ook uit naar het feit dat we in het meer rechtere deel van ecuador zouden uitkomen waar de amazone begint. Hier zouden we dan gelijk een Amazone trip kunnen nemen. Het zekere voor het onzekere genomen hebben we besloten om toch weer door te reizen zodat we de volgende dag vroeg de grens over zouden gaan. We gingen naar het laatste ¨grootte¨ grens dorpje Puerto asis. Het was vrij duidelijk dat nog geen tourist hier ooit had gestopt, na een smerig dampig hotel te hebben gevonden zijn we naar de kapper gegaan. Dit bleek de enige activiteit te zijn die we in dit zinlose stadje konden doen. Na een angstige sprong zijn we appart, max eerst, de stoelen ingedoken. Verbazend genoeg namen de vrouwtjes voor ons beiden een uur de tijd en is het kapsel verdomd goed geknipt en dat voor 1 euro.

De volgende dag zijn we om  8 uur sochtends de brus in gesprongen om de meest verschrikkelijke weg ooit te berijden. Dit was letterlijk een hel, de wegen waren steeds deels gehard en dan weer onverhard. Over de gehele route hebben we veel millitairen en panser voertuigen gezien die deze route hedendaags veilig maken van de FARC.  Na een verschikkelijke vier uur kwamen we aan in San miguel. Hier moesten we de grens over lopen en hebben we een shuttle genomen naar het grenskantoor, stempeltje erbij en weer een shuttle in naar Lago Agrio dit keer op een goed gelegde weg door de regering van Ecuador. In Lago Agrio hebben weer de volgende bus genomen naar Coca. Dit was een regelrechtje hel, helemaal vermoeid kwamen we gelijk achter een paar verschillen tussen Colombia en Ecuador. Het land is erg religeus en dit wordt graag verkondigd, in de bus kregen we dan ook de hele bijbel in het spaans voorgeschreeuwd door een predikant. Tevens kwamen er allerlij verkopers de bus binnen, tevens schreeuwend terwijl wij een slaapje proberen te doen. Als kers op de taart kwam ik erachter dat ik me reiskussentje was verloren waardoor ik met me gigantische lichaam nu echt niet meer chill kon slapen in deze mini zitplaatsen. Met heel wat gezeur kwamen we dan toch veilig aan in Coca, op naar de AMAZONE!